
Van een gesloten speelplein...

naar een toegankelijk buurtparkje
Reeds op de Ferraris-kaart die dateert van het einde van de 18de eeuw zie je een groot gebouw op het perceel van de huidige pastorie. Rond dit gebouw lagen moestuinen, omzoomd door hagen.
De beekvallei was een moerasgebied dat niet gecultiveerd was. De eerste pastorie is gebouwd in de 17de eeuw. Het huidige gebouw is opgetrokken in 1901.
De oude pastorietuin bepaalt nog steeds de omgeving van het scoutsterrein. De tuin staat in de inventaris van bouwkundig erfgoed. De oude bomen uit het midden van de 19de eeuw zijn stille getuigen. De ruimte en belevingswaarde van de tuin is beperkt. Geleidelijk werd er steeds meer ruimte ingenomen en raakte de omgeving sterk versnipperd.
Groene oase tussen Dorpsstraat en Kerkplein
Het park naast de pastorie transfomeert naar een rustige groene ruimte die uitnodigt om de natuurlijke omgeving te verkennen. Natuurlijke hagen vervangen de betonnen tuinplaten. De bouwvallige constructies en de opslag verdwijnen. Het buurtpark richten we netjes in om makkelijk te onderhouden. Door het park lopen paden die deel zijn van een nieuw netwerk van paden rond de Kleine Vondelbeek.
Zo ontstaan nieuwe, veilige, aangename en directe verbindingen tussen de school, het winkelgebied, de terreinen van de scouts, het Kerkplein en het station.
Het nieuwe buurtpark vormt één samenhangend geheel en kan je gebruiken als speelweide, rustige verblijfsruimte,… De scouts blijven beschikken over een kleinere afgesloten zone.
De Lourdesgrot in de Dorpsstraat is opgericht in 1954 en verweven met de Dorpsstraat en de pastorietuin. De omgeving, met de verouderde betonnen panelen, is niet langer aantrekkelijk.
Op een participatieve manier zullen we onderzoeken op welke wijze we de ruimte voor bezinning en stilte kunnen herwaarderen.